PANIEK !
Degoes vinden alles wat ze krijgen geweldig.
Vooral met papier kun je ze heel erg blij maken, bijvoorbeeld met een
stukje keukenrol of toiletpapier. Dit papier nemen ze dan mee in hun
nest en daar wordt het helemaal kortgescheurd. Ook met een leeg toiletrolletje
kun je ze heel blij maken. Eenmaal hadden wij onze degoes Henk en Isabel
een toiletrolletje gegeven, en zaten we zelf in de bank, en zij waren
met dat rolletje aan het spelen. Op een gegeven moment begon Isabel
heftig te piepen, en als een gek door de kooi te springen. Dus wij gingen
snel kijken wat er aan de hand was, en wat bleek... Ze zat met haar
kop vast in het toiletrolletje !!
VERRASSING
Op een morgen waren wij net opgestaan en toen hoorden we Henk
ineens piepen. Op zich is dat niet zo raar, want dat deed hij wel eens
vaker, maar deze keer ging hij wel erg lang door, hij bleef maar piepen.
Toen wij gingen kijken zagen we dat Henk op een plankje voor het nestkastje
zat te piepen, maar Isabel kwam het nestkastje niet uit. Er was wat
loos, dat was duidelijk. Toen we de deksel van het nestkastje oplichtten
was er in eerste instantie nog niets te zien, alleen een donkere vlek
achter in de hoek. Toen we echter nog eens goed keken bleek daar een
nestje met zes kleine pasgeboren degoetjes te liggen !!
PUINHOOP
In onze degoe-kooi hangt meestal wel een knaagsteen.
Vaak doen de degoes daar tijdenlang niets mee. Maar toen wij op een
keer in het weekend van huis waren geweest, en we op zondagavond thuis
kwamen schrokken we ons rot. De vloerbedekking rond de degoekooi zag
helemaal wit van de kalk. Wat bleek, de degoes hadden dat weekend besloten
om eens met z'n allen op die knaagsteen aan het werk te gaan, dus na
het weekend was daar vrijwel niets meer van over ! Gelukkig was de vloerbedekking
toch nog redelijk makkelijk schoon te krijgen.
GEBOREN KNAGERS
Toen onze degoe-jongen ongeveer zes weken
oud waren hebben we Henk en Isabel met vier zonen naar een dierenwinkel
gebracht, en hebben we twee jonge vrouwtjes zelf gehouden, die we, naar
hun moeder, Isa en Belle hebben genoemd. Ze waren in het begin erg bang
toen ineens hun familie weg bleek te zijn, maar dat ging langzamerhand
steeds beter. Deze twee konden we heel makkelijk uit de kooi pakken,
om de kooi schoon te kunnen maken. Wat die slimmeriken toen hebben gedaan
is flink op hun vervoersbakje knagen, waar we ze altijd even in zetten
als we de kooi schoon maakten. Toen ze er eenmaal aan begonnen waren
hadden ze binnen drie keer het hele luikje eruit gesloopt !Toen moesten
we dus een andere oplossing verzinnen, zodat we Isa en Belle toch even
ergens anders in konden zetten als we de kooi schoon maakten. Na goed
erover nadenken hadden we besloten een kleine metalen hamsterkooi te
kopen als vervoersverblijf. Dat werkte gelukkig uitstekend. Daar hebben
ze wat meer ruimte in dan in zo'n klein vervoersbakje, en ze kunnen
het minder makkelijk kapot maken !
-Onderstaand verhaal werd ingestuurd door Christ-
DEGOE IN DE DAKGOOT
Toen mijn man en ik een tijdje geleden terug
kwamen van de hondengezelligheidsdag vertelde mijn zoon dat er een vreemd
diertje in de dakgoot liep. Wij zagen het diertje echter niet, maar
toen ik de volgende ochtend het rolluik opendeed zat er inderdaad een
diertje dat ik nog nooit had gezien. Het zat in de dakgoot met zijn
voorpootjes op de rand heel eigenwijs naar beneden te kijken naar onze
honden. Ik dacht dat het een knaagdiertje zou zijn , en ben ernaar gaan
zoeken op internet. Op de Nederlandse Degoe Website vond ik een foto
van het diertje dat wij inmiddels Kareltje hadden genoemd. Na contact
te hebben gehad met Melina (van de degoe website) wist ik dat hij een
winter in de dakgoot niet zou overleven. Door hem dagelijks eten en
drinken te geven probeerde ik hem wat minder schuw te maken, om hem
op den duur op te kunnen pakken. Vorige week hoorde ik dat een buurtgenoot
de ongediertebestrijding had opgebeld, en dat die die dinsdag gif zouden
gaan neerleggen. Toen werd het dus hoog tijd dat Kareltje uit de dakgoot
gehaald werd. Ik voerde Kareltje altijd uit een langwerpig blik. Na
lang nadenken kwam ik op het idee om een pinda helemaal achterin het
blik te plakken zodat Kareltje wat langer in het blik zou blijven zitten
en ik de tijd had om het blik af te sluiten. En dat lukte, na meer dan
5 weken in de dakgoot te hebben gewoond zit Kareltje nu in een grote
kooi bij mensen die hem graag wilden hebben. Hij pakt zelfs eten aan
van die mensen.
Natuurlijk vroegen wij ons af hoe een degoe
in de dakgoot terecht kon komen. Bij navraag bleek dat buurtbewoners
Kareltje in de dakgoot hadden losgelaten. Zij wilden het diertje niet
meer hebben, en vonden dit een goede oplossing. Hetzelfde hebben ze
gedaan met een of andere grote spin. Maar die heb ik gelukkig nog niet
zien lopen !
- Dit verhaal werd ingestuurd door Hanneke -
DE BEVALLING
Nadat haar hamster niet milleniumproef
was gebleken, en vlak na oud en nieuw was overleden, was mijn oudste
dochter " toe aan een degoe". Natuurlijk werden wij geheel
verkeerd geinformeerd in de winkel en kochten het laatste exemplaar.
Het was een mannetje en we noemden hem Henk. s 'Avonds thuisgekomen
ben ik op internet gaan zoeken naar informatie over degoes, en toen
bleek dat het een heel ander dier was dan ze ons in de winkel hadden
verteld. De hamsterkooi waar Henk in zat bleek al snel te klein. We
hebben een nieuwe kooi gekocht, en een tweede degoe om Henk gezelschap
te houden. Het was een vrouwtje, en we hebben haar Bep genoemd. En natuurlijk,
na ruim drie maanden bezaten we ineens 8 degoes !
Niet wetende dat Bep vlak
na de bevalling vreselijk vruchtbaar was hebben we Henk een poosje bij
haar gelaten. Van de jongen hebben we er twee weggegeven, en we hebben
de mannen en vrouwen apart gezet. Toen hadden we dus een kooi met drie
mannen, en een kooi met drie vrouwen. Na een poosje zagen we dat Bep
begon te groeien en groeien. Ik schatte dat ze wel tien jongen zou moeten
krijgen ! Op een morgen besloot ik Bep in een aparte kooi te zetten.
s' Middags, toen ik thuis kwam, kwam er een kabaal van jewelste uit
de kooi van de twee andere dames. Ze smeten hun kunststoffen huisje
heen en weer door de kooi. En Bep? Bep was hevig bezweet, en er lagen
al vier van die kleine mormeltjes in het nest. Ik heb de kooi op de
grond gezet en ben er voor gaan liggen. Werkelijk een prachtig gezicht
! Bep steunde wat... Gaf een paar harde piepjes.... Ze ging over de
kop (soort koppeltje duiken)... En daar was nummer vijf ! Dit alles
gebeurde over de andere vier jonkies heen, die al smakgeluidjes maakten
van het drinken. Het navelstrengetje werd doorgebeten, het jong werd
schoongemaakt, en weer een luide piep.. Daar kwam de nageboorte. Een
klein balletje die zij dan ook ging opeten. Na even rust begon Bep weer
te piepen, gevolgd door een aantal persweeen, ze rolde weer om, en hopla
! Daar was nummer 6 !
Toen heb ik de kooi weer op
zijn plaats gezet, en ben maar snel weggegaan. Zes vond ik eigenlijk
wel genoeg... Grappig is dat de jongen meteen beginnen te scharrelen
in het nest. Uiteindelijk bleek dat Bep maar liefst negen (!) jongen
had gekregen!
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Maartje -
DE DIERENWINKEL
Met dit verhaal wil ik iedereen
waarschuwen die degoes gaat kopen, voor de vaak beroerde adviezen die
je in een dierenwinkel krijgt. Neem niet zomaar wat van de verkopers
aan. Soms weten zij helemaal niet waar ze over praten. Ik ging er zelf
van uit dat deze verkopers deskundig zijn, en goede adviezen geven,
maar nadat ik deze website had gelezen bleek dat de verkoper me totaal
verkeerde adviezen had gegeven. Ik ben daar erg boos over, en ik hoop
met dit verhaal te bereiken dat anderen niet hetzelfde zal overkomen.
Ik raad dus iedereen aan die degoes wil gaan houden om eerst informatie
te zoeken bijv. op internet, alvorens die diertjes aan te schaffen.
Hier volgt mijn verhaal:
Een tijdje terug kwamen mijn
vriend en ik in een dierenwinkel om visvoer te kopen. Ik zag daar twee
diertjes zitten, die ik niet kende, dus vroeg ik aan een medewerker
van de winkel wat het voor beestjes waren. Het bleken dus degoes te
zijn. Ik was opslag verliefd op die lieve kleine eigenwijze koppies!!
Ik kon mijn gedachten niet meer van die degoes afhouden, en na een paar
dagen hebben mijn vriend en ik besloten om ze te gaan kopen.
Toen we de degoes gingen kopen
wisten we nog helemaal niets van degoes af, en aangezien ik een echte
dierenliefhebber ben wilde ik alles zo precies mogelijk weten. Alles
wat ik wilde weten heb ik gevraagd aan de verkoper, en die antwoordde
op een aantal van mijn vragen als volgt:
*Degoes... wat zijn het
precies voor beestjes?*
"Een degoe is een kruising tussen een woestijnrat en een eekhoorn."
Dit bleek dus achteraf helemaal niet waar te zijn !
* Wat voor een kooi kun
je het beste aanschaffen voor een degoe?*
"Je kunt degoes in het begin het beste in een klein kooitje zetten,
zodat je ze beter op kunt pakken en zodat ze niet weg kunnen schieten,
anders leren ze het nooit om opgepakt te worden!!" Wij hebben gelukkig
meteen een grote chinchilla kooi aangeschaft, omdat mijn moeder het
zielig vond voor zulke "grote" diertjes als ze in zo'n klein
kooitje moesten blijven. Na lezen van deze website bleek dat het juist
helemaal niet goed is voor degoes om in zo'n klein kooitje te zitten.
Ik was dus heel blij dat we hierin niet het advies van de dierenwinkel
hadden opgevolgd !
Maar er komt nog meer... Nu
komt eigenlijk het ergste van het verhaal...
* Wat kun je een degoe het beste te eten geven?*
"Je kunt een degoe het beste hamster of eekhoorntjes voer geven,
daar zitten allerlei verschillende soorten zonnebloempitten en pinda's
in en dat is gezond voor een degoe, en daar zijn ze dol op!!!"
Nadat ik deze website had gelezen wist ik dat degoes het beste helemaal
geen zonnebloempitten of pinda's kunnen eten, en hoogstens soms als
tussendoortje. Er zit erg veel vet in en daar worden degoes ziek van
! Verder vertelden ze in de dierenwinkel dat fruit heel goed is voor
degoes. In het voer wat me aangeraden werd zaten veel rozijntjes en
besjes. Dat vond ik dus wel handig, want dan zou alles wat ze nodig
hebben in dat voer zitten, en dan zou ik er geen extra dingen doorheen
hoeven te doen!! Toen ik er achter kwam dat het voer wat ik had gekocht
helemaal niet goed zou zijn voor mijn degoes, heb ik het helemaal doorgezocht,
en alle pinda's, zonnebloempitten, rozijnen en besjes er uit gehaald.
Dit als tijdelijke oplossing, zodat ze in elk geval iets te eten zouden
krijgen, want s 'avonds zijn er geen winkels meer open...
Nu stond ik laatst met een
kersensnoepje (om zelf op te eten) in mijn hand tegen de kooi aan te
leunen, en ja hoor... Mijn degoe griste het snoepje uit mijn handen!
Ze zat er lekker van te smullen. Dit was de eerste keer dat mijn degoe
wat uit mijn handen aanpakte, en daar was ik erg blij mee. Alleen vertrouwde
ik het niet helemaal, en daarom heb ik dus in die winkel nagevraagd
of het kwaad zou kunnen om mijn degoes regelmatig een stukje kers te
geven. En je raad het al... "Nee hoor, dat kan geen kwaad, als
ze dat lekker vinden mag je ze dat gerust geven !" was het antwoord.
Toen ik gisteren jullie pagina bekeek, bleek dat ze helemaal geen suiker
zouden moeten krijgen, omdat ze heel snel suikerziekte kunnen krijgen!!
En zo zijn er nog een aantal kleine dingen
die ik in de dierenwinkel gevraagd heb, en waar ik een totaal verkeerd
antwoord op heb gekregen. Dus vertrouw nooit klakkeloos op de verkopers
van een dierenwinkel, en zeker niet wanneer je een vrij onbekend huisdiertje
hebt, maar zoek altijd eerst zelf naar informatie !
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Sandy en Richard -
HOE ONZE
DEGOES DEGOES WERDEN
Richard en ik liepen zo'n 5 maanden geleden
in een groot winkelcentrum, ook daar zit een dierenspeciaalzaak (dat
speciaal mag er wel af). Daar zaten in zo'n aquarium bak twee grappige
beestjes ons aan te staren. Op slag verliefd en nieuwsgierig wilden
we weten wat het waren. Eerst dacht ik dat het chinchilla's waren, want
zeg nou zelf, daar lijken ze wel wat op. Richard liep dus die winkel
om het te vragen. "Ja meneer, dat zijn woestijnratten" en
zo dom als we waren namen we dat nog aan ook. Ik bedoel, je verwacht
toch dat men wéét wat men verkoopt.
Helemaal gek op die twee besloten we ze mee te nemen. Twee dames Nikki
en Twinkel genaamd. We hebben gelijk vanalles aangeschaft voor ze, een
grote kooi, speeltjes, voer en hooi (gelukkig al speciaal hooi wat bedoeld
is voor dieren die gevoelig zijn voor allergieën en longproblemen).
Maar helaas niet wetende dat ze geen zoet en vet mogen. Wat ze nu veel
te veel gehad hebben.
Dus zo'n 4,5 maand lang genoten wij volop
van onze "woestijnratten", maar we waren wel tot de conclusie
komen dat ze de boekjes over woestijnratten mogen herschrijven want
lang niet alles klopte. Ze drinken veel meer, en kunnen ook een stuk
groter zijn (haha, ja nu weten we waarom). Er was al wel tegen ons gezegd
door vrienden, van wat zijn die van jullie groot, en volgens mij zijn
het geen woestijnratten, maar ja, wisten wij veel, je gaat op het verhaal
van een dierenzaak af.
Tot we laatst bij een andere zaak kwamen en
die ons woestijnratten lieten zien. Ik zei dus droog, heb je ook die
grotere soort. Een grotere soort???? Wat heb jij dan, woestijnratten
worden niet groter. Perplex geslagen wist ik niet wat ik moest zeggen.
Pakt die vrouw een encyclopedie en zegt, zijn het soms degoe's. Nou,
als twee druppels water.
Het is toch te gek voor woorden. Ze weten
in zo'n dierenzaak niet eens wat ze verkopen, het moet echt niet gekker
worden. God zij dank hebben ze tot nog toe een redelijk goede verzorging
gehad, maar ja, we hebben er nooit rekening mee gehouden dat ze suikerziekte
kunnen oplopen, en dat ze chinchillazand nodig hebben.
Dankzij de woestijnrat hebben we nu degoe's.
Maar om eerlijk te zijn, we zijn maar wat blij dat we degoe's hebben
en geen woestijnratten. Nogmaals, ga nooit zomaar af op het verhaal
van een dierenwinkel.
- Dit verhaal werd ingestuurd door Sandy en Richard -
GERITSEL ACHTER DE KAST
Helaas hebben we een tijdje terug brand gehad
in de keuken. Nikki en Twinkel zijn tijdelijk naar Richard zijn ouders
verhuisd voor de veiligheid en ook omdat het nou niet echt leuk in ons
huis was. Daar vermaakten ze zich prima, zelfs te goed. Op een dinsdagavond
gaf Richard zijn vader ze genoeg te eten en drinken omdat ze weg zouden
gaan en pas de volgende avond weer thuis zouden komen. Zo gezegd zo
gedaan. Hij deed het hekje weer dicht.en ze gingen weg. Woensdagavond
kwamen ze thuis en gingen nog even tv kijken.
Plots hoorden ze een ritselend geluid achter
de kast. Net of er een beest achter zat. Voor de lol zei Richard zijn
vader, ja Nikki of Twinkel zeker. En zonder dat ie het zelf wist had
ie nog gelijk ook. Die dondersteen van een Nikki had het luikje, wat
blijkbaar niet goed afgesloten was, opengemaakt en was op speurtocht
gegaan in de huiskamer.
Zo bang als Richard zijn ouders waren hebben
ze ongeveer anderhalf uur nodig gehad om haar te vangen. Eerst met een
theedoek, daar glipte ze onder vandaan. Toen met de handen, dat durfden
ze niet. Uiteindelijk hebben ze de kooi maar op de grond gezet, (Twinkel
was wonderbaarlijk in de kooi gebleven) en ja hoor, de honger en dorst
overwonnen het van de nieuwsgierigheid en Nikki kooi eieren voor haar
geld: de kooi.
- Dit verhaal werd ingestuurd door Lennart -
DE IDEALE
DEGOE
Toen ik op een dag de kooi van mijn degoe
ging schoonmaken bleek dat het zaagsel op was. En dus moest ik naar
de winkel om nieuw zaagsel te halen. Ik wist niet goed waar ik mijn
degoe zo lang moest laten, dus dacht ik, laat ik hem op de bank zetten.
Maar ja, daar springt hij natuurlijk zo van af. Toch besloot ik de degoe
op de bank te zetten. Ik zei tegen hem dat hij er op moest blijven zitten,
en dat hij er niet af mocht springen.
Toen ik twintig minuten later terug kwam van
de winkel, was het ongelofelijke gebeurd... Ik vond mijn degoe op de bank,
precies op de plek waar ik hem had achtergelaten. En daar zat hij dan,
heel stilletjes voor zich uit te kijken..
- Dit verhaal werd ingestuurd door Dianne -
ACHT HALEN,
TWEE BETALEN
Ongeveer twee maanden geleden was de hamster
van mijn zusje uitgebroken. Wij allemaal zoeken, maar geen spoor van
"dwergje". Mijn zusje heeft een week lopen zoeken en huilen. Ik vond
het zo zielig dat ik toen naar het tuincentrum ben gegaan om daar een
nieuwe hamster voor haar te kopen. Naast het hok waar de hamsters inzaten
stond een nog groter hok met daarin degoes. Toen ik ze zag was ik meteen
verkocht. Ik kocht de hamster voor m'n zusje en voor mijzelf kocht ik
een degoe. De degoe die kocht was wel heel erg zielig in zijn eentje
dus kocht ik een paar dagen later nog een degoe.
Twee weken later waren de degoes een stuk
dikker dan toen ik ze kocht. Ik dacht toen: " ach, ze zullen wel niet
zoveel te eten hebben gekregen toen ze nog bij het tuincentrum waren".
Maar niets bleek minder waar. Ik kwam op een gegeven moment 's avonds
laat thuis en toen liepen er drie kleine degoes door mijn hok!!!!
Inmiddels had ik dus vijf degoes door mijn
hok rennen. Heel gezellig. Die andere degoe werd ook maar dikker en
dikker en ik begon toen al een beetje argwanend te worden. Mijn andere
degoe zou toch niet ook zwanger zijn.
Het antwoord kreeg ik anderhalve week na de
geboorte van de kleine degoes. Ik werd 's ochtends wakker en liep naar
het hok toe om de degoes eten te geven. Toen liepen er ineens nog drie
kleine degoes. Toen had ik er dus acht in totaal!!!!!
Best een leuke actie dus, acht halen, twee betalen!!!!!!!!
- Dit verhaal werd ingestuurd door Rens-Willem -
NIEUWE
HUISGENOTEN
Dit verhaal gaat over een degoe die eenzaam
was. Op een dag gingen we ver weg twee andere degoes ophalen.
Op een dag was ik aan het zoeken op internet
naar websites over degoes. Na enig gezoek kwam ik op het discussiebord
van de Nederlandse Degoe Website terecht. Daar kwam ik warempel de volgende
advertentie tegen: twee degoes + hok gratis af te halen.... Hierop heb
ik direct gereageerd, en al de volgende dag kreeg ik een enthousiast
mailtje terug. Op zaterdagavond konden we de degoes (vrouwtjes) in Tilburg
ophalen. Na even zoeken vonden we de flat van Maartje, die de eigenaresse
van de degoes was. De degoes bleken in een grote kooi te zitten van
60 cm hoog. Nadat we de degoes hadden ingeladen in de auto en alweer
20 minuten op weg waren naar Hengelo (GLD), hoorden we opeens geritsel
in de achterbak. Wat bleek: Het hok zat niet goed dicht, en er was een
degoe ontsnapt ! Het kostte wel tien minuten om haar weer te vangen.
Daarna hebben we het hok goed dichtgedaan, en we hebben het de rest
van de terugreis goed in de gaten gehouden.
Eenmaal in Hengelo aangekomen hebben we het
hok verschoond en ingericht. De degoes zaten ondertussen in een klein
kooitje dat we er ook bij hadden gekregen. Nadat we de degoes weer in
de grote kooi hadden gezet, zetten we deze kooi bij die van het degoe
vrouwtje dat we al hadden. Zo konden ze alvast kennis maken. Ze zaten
de hele tijd zachtjes tegen elkaar te piepen, heel leuk was dat!
De volgende dag stonden ze tegen de tralies
van elkaars hok aan elkaar te besnuffelen. Nadat onze degoe bij de andere
degoes in het hok ging, werd het druk in het hok. Ze waren nu met z'n
drieen. Het radje om in te rennen paste er niet meer bij. Toen kwam
ik op het idee om een soort opbouw op de kooi te maken, met behulp van
een klein hamster kooitje. Daar heb ik drie radjes in gehangen, voor
elke degoe één. Het gaat heel goed. De degoes zijn dikke vrienden van
elkaar. Ik heb de nieuwe degoes 'De' en 'Goe' genoemd. Die degoe die
ik al had heet 'Degoe'.
Ik wil Maartje nog graag bedanken voor haar gulle
gift van de degoes en het hok, met voer en alles erop en eraan. Bedankt
Maartje!
- Dit verhaal werd ingestuurd door Shantih -
WEESJES
Helaas is dit geen leuk verhaal, maar eerder
erg zielig... Ik heb pas geleden twee degoenestjes gehad, echt schatjes
van een kleintjes :-) Het ene nestje was ongeveer een week oud en het
andere nestje pas één dag, toen er iets vreselijks gebeurde... De eerste
degoe die beviel kreeg zonder problemen vijf gezonde kleine degoetjes.
Het andere vrouwtje was zorgwekkend dik en beviel maar niet. Maar eindelijk,
op een dag, kwam het toch en baarde ze 10 (!) kleintjes. Ze was erg
uitgeput daarna, maar dat is ook wel logisch. Alles leek goed te gaan,
tot ik haar de dag daarna ineens dood in het hok vond. Ik keek goed
naar haar en merkte op dat er nog een elfde kleintje in haar lichaam
vast had gezeten! Waarschijnlijk heeft ze geprobbeerd deze eruit te
persen, aangezien er wat bloed te zien was, maar door de zware bevalling
heeft ze dit niet gered... Nu hebben we de oudste vijf en de sterkste
twee uit het nestje met weesjes apart gedaan, omdat de overgebleven
moeder (genaamd Taz) niet voor vijftien kleintjes kan zorgen. De allerkleinsten
hebben we bij Taz gelaten, omdat die na één dag de moeder nog het hardste
nodig hebben. De zeven, die we apart hebben gedaan, voeren we nu om
de twee uur kitty milk, en dit gaat redelijk goed. We hopen dat ze het
allemaal gaan redden, maar zeker weten we het nog niet....
- Dit verhaal werd ingestuurd
door 'Abrams'-
WEG STAART
Een paar maanden geleden ging ik met mijn
vader naar de dierenwinkel om een degoe te kopen. Ik had ze al een paar
keer in de dierenwinkel gezien en ik vond ze zó lief, dat ik net zo
lang gesmeekt en gezeurd heb tot ik er één mocht gaan kopen. De verkoper
vertelde dat je er beter twee kan nemen, omdat ze zich anders alleen
voelen en zich snel gaan vervelen. Gelukkig vond mijn vader het goed.
Er stond een grote kooi waarin twee degoes zaten. "Ik heb hier een mannetje
en een vrouwtje", zei de verkoper. Ik vond het mannetje het liefst.
Daarna liet ze ook nog een andere kooi zien, waarin een jongere degoe
zat. Ook een mannetje. Nou, die wilde ik wel hebben.
De verkoper pakte een doosje om de degoes
in te doen. Ik dacht nog, hoe zal ze die snelle diertjes te pakken krijgen.
Na een paar minuten had ze er één te pakken. Ze tilde hem aan zijn staart
het hok uit. Dat deed ze ook met de andere degoe.
Die avond, toen de degoes in de kooi zaten
en al een beetje gewend waren geraakt, vroeg ik aan mijn moeder of ze
er één uit durfde te pakken. "Ja hoor", zei ze. "Hoe moet ik ze dan
vasthouden?", vroeg ze. "Nou, aan zijn staart, dat deed de verkoper
ook". Dus mijn moeder probeerde er één uit het hok te halen. Toen ze
er één had, riep ze: "ik heb hem, ik heb hem!"... Maar de degoe zat
allang weer boven. Mijn moeder had alleen zijn staart nog vast. Nu gaat
alles weer goed met ze hoor, en ze zijn heel erg lief.
Ik wil iedereen dus zeggen, pak een degoe
nooit aan zijn staart! De staart ligt nu bij ons in de kast. "Als aandenken",
zegt mijn moeder altijd.
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Jet-
DONIE
We waren op vakantie in Nederland, met caravan
en voortent. In de dierenwinkel zagen we een enorm leuk beestje; een degoe,
bleek achteraf. We wilden toch al een hamster of iets dergelijks voor
mijn zoontje gaan kopen, en een degoe was wel net zo leuk. Dus mijn zoontje
kreeg z'n eerste degoe: Donie. Donie ging mee naar de camping en bivakkeerde
overdag in de voortent. Na twee dagen kwam ik de voortent ingelopen, en
er schoot iets aan mijn voeten voorbij. "Een rat" was het eerste wat ik
dacht. Toen ik echter naar de kooi keek, zag ik dat 'ie op een kiertje
stond. M'n zoontje had de kooi opengezet! Ik heb samen met mijn man en
andere campinggasten geprobeerd om Donie te vangen, maar tevergeefs, hij
was ons telkens te snel af. We hadden zo'n vlonder in de tent en daar
kon hij prima onder natuurlijk. Maar van daaruit kon hij ook zo het bos
inlopen! Voordat we naar bed gingen, hebben we toch maar wat voer en water
neergezet. Dat was de volgende dag opgegeten! Ook zagen we Donie nog wel
eens in de voortent lopen. De volgende dag hebben we een rattenval gekocht,
waar je ratten levend in kunt vangen. Deze hebben we geplaatst, maar Donie
was ons telkens te slim af. Pas na vier dagen (!) hoorden we de val met
een klap dichtslaan. Eindelijk kon Donie z'n kooi weer in. Terwijl hij
meermalen de kans heeft gehad om vrij het bos in te lopen!!!
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Nicoline-
LEKKER LOOPRADJE
In mijn kooi heb ik twee loopwielen, die naast
elkaar hangen. Nu heeft mijn degoe Karlie ontdekt, dat ze ook op de buitenkant
van het wiel kan lopen. Ze gebruikt het andere wiel dan als steuntje voor
haar bips! De eerste keer dat ik het zag, dacht ik dat ze in de problemen
zat, dus reddingsactie op touw gezet, Karlie eraf gehaald, troostend toegesproken
en deurtje weer dicht. Ik had me nog niet omgedraaid of daar zat ze weer
! Toen heb ik haar laten zitten, ze vindt het heerlijk ! Mijn andere degoe
Kelly doet dit niet, die loopt alleen in het wiel. Karlie loopt alleen
op het wiel.
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Tamara-
VERGISSINKJE!
Mijn zusje en ik hadden allebei een degoe. Ongeveer
een jaar geleden ging die van mijn zusje dood. Toen kregen wij een nieuwe
degoe van onze vader en moeder. Wij naar de dierenwinkel, en we vroegen
om een mannetjesdegoe. Dus wij kregen een mannetjesdegoe .... dachten
wij.... Tot een paar maanden daarna. De nieuwe degoe was al een hele tijd
erg rustig en werd dikker. Op een ochtend keken we in de kooi en wat bleek:
Er waren 6 jonge degoetjes geboren! Wij waren heel blij, maar wat bleek
dus: het mannetje was een vrouwtje. Vergissinkje dus...
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Joyce-
DIEREN
"SPECIAAL" ZAAK
Ik heb afgelopen dinsdagavond twee degoes
in een zogenaamde dieren"speciaal"zaak gekocht. Het was werkelijk afschuwelijk
wat ik daar allemaal zag! Ik ging naar een dierenwinkel in Breda ('t
Gupke) en wat ik daar zag was echt niet normaal meer. Daar was een andere
winkel waar ik geweest was nog heilig bij!
Er zaten gigantisch veel dieren in een kleine
kamer bij elkaar: vogels, chinchilla's, ratten en degoes. Het was echt
een hels kabaal in die ruimte. Ik hield mijn vinger voor de kooi van
de chinchilla's en werd gewoon gebeten!!! Vind je het gek?! Nou, ik
niet... Die beesten kregen gewoon niet hun rust, met die herrie daar.
Verder zat er in een degoe kooi een nestje: pa, ma en drie jonkies van
drie maanden (zijn ze dan al niet geslachtsrijp???). Eentje zat er heel
zielig bij en bewoog bijna niet. Eéntje was er wel actief en nieuwsgierig
en die wilde ik dus hebben.
Ik ging op zoek naar die andere degoes, want
ze hadden door de telefoon gezegd dat ze er dertig hadden. In een hoekje
stonden een heleboel labaratoriumbakken op elkaar, dus ging ik ze daar
maar in zoeken. In één bak zat een experiment-hamster of zoiets, in
een andere bak zaten maar liefst negen ratten bij elkaar, zodat ze bijna
niet meer konden bewegen. Ergens onderaan de stapel zaten twee degoes
in zo'n bak van 10 cm hoog!!! Deze waren natuurlijk hartstikke schuw.
Toen ik het personeel vroeg waar ze dan de andere degoes hadden zitten,
werd ik meegenomen naar een schuurtje achter in de tuin, wat helemaal
vol stond met labarotorium bakken. De beestjes in die bakken, muizen,
ratten, hamsters, degoes, etc., zagen bijna geen daglicht omdat de kooien
allemaal op elkaar gestapeld stonden. Ergens in een hoekje had hij nog
mannetjes zitten zei hij. Hij pakte er een uit en liet hem zien. Toen
ik zei dat ik het zo niet kon zien werd de degoe in een plastic bak
gezet. Hij hing zomaar tegen de zijkant van de kooi en deed verder niets.
De man zei dat het kwam doordat hij hem net gepakt had, en dat dit zo
nieuw voor het beestje was. Ik heb hem uiteindelijk wel genomen, maar
wel tegen die vent gezegd dat ik het niet vertrouwde.
Die avond heb ik Fritske en Mientje niet
meer gezien, ze hadden zich in mijn kooi verstopt en kwamen niet meer
tevoorschijn. De volgende dag was er al verbetering, Mientje werd weer
nieuwsgierig en liep steeds door de kooi, maar Fritske was nog op non-actief.
De dag erna was het nog niet beter, en ik vond dat Fritske magerder
werd. Toen besloot ik toch maar om langs de dierenarts te gaan, en die
zei dat zijn hartje veel te snel tekeer ging. Toen kreeg ik anti-biotica
mee (de dierenarts liet hem op de tafel vallen, omdat Fritske begon
te krabben. Toen schoot Fritske bijna rechtvooruit van de tafel af,
ik kon hem nog net op het randje opvangen). Nu hij per dag zo'n druppel
anti-biotica krijgt, gaat het al wel een stuk beter met hem. Hij wordt
actiever en eet ook weer. Maar hij is wel erg schuw. We wachten het
maar af...
Ik heb in ieder geval al een heleboel uren
voor de kooi doorgebracht. Het zijn fantastische beesten om naar te
kijken, maar dat wist ik al!!!! (maar ze kunnen er trouwens wel een
rotzooi van maken hoor!) Hopelijk knapt Fritske weer helemaal op en
heb ik nog jaren plezier van hem...............
Ps. ik heb Fritske vandaag voor het eerst voorzichtig
in het rad zien lopen, goed van hem he!
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Adrie-
LONGONTSTEKING
Wij hebben nu sinds ongeveer een jaar degoes.
We begonnen met vijf degoes, maar dat zijn er inmiddels veertien! Gelukkig
hebben we nu de mannetjes en de vrouwtjes van elkaar kunnen scheiden,
dus het worden er niet meer. Toen onze degoes voor de eerste keer een
nestje kregen, we begonnen met twee vrouwtjes en drie mannetjes, werd
er een mannetje verstoten door de rest. Ze vielen hem met z'n allen
aan. Dat was echt heel zielig... We houden hem nu apart, en sindsdien
is Remi onze lievelingsdegoe. Hij is heel tam en kan soms gezellig een
hele avond met ons TV kijken.
Een paar maanden geleden kreeg Remi het erg
benauwd, het leek net alsof hij stikte. Toen we naar de dierenarts gingen,
zei hij dat Remi te dik was. Dat terwijl hij niet groter of dikker is
dan de anderen. Hij kreeg dieet-pillen, maar de benauwdheid werd alleen
maar erger, zo erg zelfs dat we een keer bijna de hele nacht wakker
zijn geweest om op hem te letten. Toen we vervolgens naar een andere
dierenarts gingen, stelde hij de diagnose longontsteking. Wij moesten
Remi antibiotica-druppels geven, en hij was zo ziek dat hij het vieze
drankje gewoon opdronk. Gelukkig ging het na een dag of twee al een
heel stuk beter. Na een week was hij weer helemaal gezond!
Het blijkt dus dat degoes gevoelig zijn voor
kou. Ze mogen niet te lang bij een open raam staan, en ook kan stoffige
stro een negatieve uitwerking hebben. Ook wij waren absoluut verkeerd
ingelicht door de dierenspeciaalzaak, ook over het eten trouwens. Ik vond
dit echt heel slecht, want daar zou je toch eigenlijk op moeten kunnen
vertrouwen. Gelukkig hebben we nu de degoe-website ontdekt!
- Dit verhaal werd ingestuurd
door Els-
WAT EEN NIEUWE
KOOI KAN AANRICHTEN
Wij zijn in het bezit van twee vrouwtjes degoes.
De oudste is tweeëneenhalf jaar oud, de jongste een paar maanden. Zij
heeft ons op 6 februari verblijd met 6 jongen.
Wij vonden het nodig om een mooie nieuwe kooi
te kopen voor onze degoes. De Aria kooi van Ferplast was in de aanbieding
voor 115 Euro. Deze kooi staat op wieltjes, heeft een schuin rood dakje
en is 145 cm hoog, 53 cm diep en 63 cm breed. Trots kwamen wij thuis
met onze nieuwe kooi. Ik keek in de oude kooi om iedereen te vertellen
dat ze een mooi nieuw huis krijgen, KOOI LEEG!!! Alle 8 ontsnapt.
In de loop van de tijd is het ze gelukt om
een metalen plaatje zodanig af te slijpen, dat het los kwam te zitten.
Zo konden de degoes ontsnappen. Paniek natuurlijk, waar zijn ze gebleven??
Volgens onze zoon waren ze 10 minuten daarvoor nog allemaal aanwezig
in de kooi want hij was toen beneden geweest. We vonden een aantal naast
elkaar zittend onder de bank. Toen we de bank opzij zetten vlogen ze
natuurlijk door de hele kamer en keuken heen. De oudste degoe kon ik
het halletje in jagen. Die zat vrij snel weer in de kooi. Moeder gaf
ook niet zoveel problemen, maar de jongen lieten zich niet makkelijk
vangen. Alles wat we maar van de kant konden zetten hebben we naar voren
gehaald. Eén degoe zat achter het stereo meubel tussen allemaal draden,
had gelukkig niets kapot gebeten. Na langdurig over de vloer kruipen
en zoeken konden we er uiteindelijk zeven terugvinden. Nummer acht liet
zich nergens zien. Na een poosje vonden we ook deze degoe weer terug…
onder de koelkast.
Ondertussen hadden mijn man en zoon de nieuwe
kooi in elkaar gezet, mooie nieuwe plankjes erin gemaakt, een hanging
basket erin gehangen en nog wat ander speelgoed. Toen allemaal overgedaan
in het nieuwe huis. De degoes gingen druk op onderzoek uit, het leek
wel of ze echt blij waren met hun nieuwe omgeving. Maar er vielen toch
wel regelmatig degoes naar beneden, zowel de jongen als de ouderen.
Opeens hoorden we een harde plof. Eén van de jonge meisjes viel ongelukkig
in de zandbak. Zij lag te kronkelen en kon niet meer opstaan. Het was
verschrikkelijk om te zien. Wij hebben haar voorzicht opgepakt en toen
heb ik de dierenarts gebeld, want ik wilde haar niet laten lijden als
ze ernstig gewond zou zijn. De dierenarts stelde me wel wat gerust en
zei dat het ook een shock kon zijn. Ze kwam inderdaad al weer een beetje
bij tijdens het gesprek. Wij kregen het advies om nog twee uur af te
wachten en als ze toch bloedde of niet reageerde dan maar terug te bellen
voor een afspraak.
Alle hoge planken moesten wij weer verwijderen
en op de bodem van de kooi oude kussens neerleggen. Dat hebben wij gedaan
en vanaf toen vielen ze een stuk zachter. Wij zijn boodschappen gaan doen
en toen we terugkwamen liep onze oudste te hinken. Zij heeft haar linker
pootje gebroken. Ze eet wel en is nog levendig. Het is wel ontzettend
zielig, maar een gebroken pootje moet vanzelf herstellen, volgens het
degoe boekje. Ze kan nu in ieder geval niet meer zo hoog klimmen en dat
vind ik dus helemaal niet erg, want zij kan met haar staar natuurlijk
helemaal geen diepte meer schatten. Ze was natuurlijk zo gewend aan de
oude kooi dat de overgang voor haar natuurlijk nog het moeilijkste is.
Ik had al meteen geen zin meer in de nieuwe kooi,
wilde de oude al weer terugzetten en de Aria maar te koop zetten. Een
mooie nieuwe kooi, maar straks geen gezonde degoe meer over. Nee ik had
het helemaal gehad. Gelukkig bracht het kussen toch wel uitkomst, ze hebben
het zelfs niet eens stuk gebeten. Maandagavond heb ik het vervangen door
een flinke berg hooi en het lijkt erop alsof ze toch al wennen. Als ik
zie dat ze te hoog klimmen dan roep ik “NIET ZO HOOG”en dan klimmen ze
meestal direct weer terug. Dit is wel grappig om te zien. Alle planken
die we hoog in de kooi hadden worden dus nooit meer teruggeplaatst, het
is wel goed zo. Nu nog een mooie boomstam erin, daar kunnen ze beter in
klimmen als in de tralies en dan hopen we maar dat het goed blijft gaan.